Onderwijsstaking

Vorig jaar was er twee keer een landelijke staking in het basisonderwijs. Na de tweede staking in 2019, schreef ik het onderstaande artikeltje!

Ze hebben nog maar net ZES weken vakantie achter de rug of ze gaan al protesteren. ONGELOOFLIJK. Wat ménen die meesters en juffen wel! Dat hadden ze toch ook wel in de herfst-, kerst-, krokus-, of paasvakantie kunnen doen. Of op één van die tweeënvijftig woensdagmiddagen. Maar nee hoor, uitgerekend op een hele!! werkdag. Hoe halen ze het in hun on(der)wijs hoofd?

Zij die de media de laatste tien jaar niet goed gevolgd hebben, zullen als boven beschreven denken over de onderwijsstaking. Het heeft geen zin om deze mensen in dit kleine stukje, tot in detail uit te leggen, wat er het laatste decennium allemaal in het onderwijs is bezuinigd, bezuinigd en nogmaals bezuinigd. Maar tegen deze personen wil ik toch het volgende zeggen:

De meesters en juffen strijden behalve voor hun eigen rechten, vooral voor goed onderwijs voor uw kind. Goed onderwijs nú en láter. Maar omdat u zich daar niet druk over maakt, moeten de meesters en juffen dat doen, want als ze moeten wachten tot de ouders de straat opgaan, voor HUN BLOEDEIGEN kind, is het écht(er) te laat!

Die meesters en juffen hadden donderdag inderdaad niet moeten staken,MAAR U!!!

………………………………………………………..

Heb het bovenstaand artikeltje tot op heden aan veel ouders, leerkrachten en directeuren laten lezen. Unanieme reactie: “Aardig stukje!”

Maar daarna vertel ik de waarheid!! 

In september 1992!! was er een landelijke onderwijsstaking. Het bovenstaande artikeltje stond op 25-09-1992 in “De Echo”. Ik schreef het onder het pseudoniem S. Litjes. 

Het door u gelezen artikeltje is inmiddels achtentwintig jaar oud!!! En gaat over de tien jaar, daarvoor!!!!……………... Triest, maar waar!