Trein.
Een pittige groep zeven in Sevenum. Zeker voor een vervanger.
Ik moest vaak waarschuwen en op een gegeven moment, had ik er meer
dan genoeg van, dat de Poolse kletstante, wéér voor onrust zorgde!
“Heej Poolsje, hou eens op met dat storende praten!”
En toen brak de hel los in een klaslokaal. Het waren vooral haar
vriendinnen die vonden dat ik het woord Poolsje niet had mogen
gebruiken. (Welke woorden mogen we nog wél gebruiken in de
Nederlandse taal? Het Groene!!! Boekje en de Dikke!!! Van Dale kunnen
herschreven worden!!)
Het duurde bijna een half uur voordat de storm (uit het oosten!) was gaan
liggen.
Op het eind van de dag nam ik nog even poolshoogte!! bij het
“slachtoffer” van de ochtend.
Ze vond het niet erg.
Ik maakte haar nog een compliment dat ze de Nederlandse taal, in heel
korte tijd, zo goed beheerste.
“Dat komt door veel praten, meester Jeu!!!”
-------------------------------------------------------
Mijn petekind en ik gaan per trein naar Venlo, om voor haar nieuwe kleren
te kopen.
En daar is een goede reden voor.............
Ik heb een goed gevulde portemonnee en zij een lege!
Nadat mijn portemonnee ook leeg is, gaan we na zes!!! uur, eindelijk,
eindelijk, eindelijk weer richting station. Gelukkig.
In de trein zitten we “gezellig” tegenover elkaar.
“Ome Jeu, die meiden achter mij hebben het over jou!”
“Ik ben beroemd!!”
Even later zegt ze:”Ome Jeu, die meiden hebben het wéér over jou!”
“Zie je wel, dat ik beroemd ben!”
Na een derde opmerking van mijn petekind, word ik toch nieuwgierig.Ik
sta op, doe een stap naar voren en kijk over de treinstoel. Ik zie twee
vrolijke pubers. Kleurtjes in de haren en een mooi verzorgd uiterlijk.
Ze kijken me giechelend aan.
Ik begrijp er niets van.
“Ken ik jullie?'
Geen antwoord. Het giechelen gaat over in lachen en daarna in
schaterlachen.
“Help me”, vraag ik smekend.
Ze stoppen met lachen, kijken elkaar aan en dan naar mij.
Na enkele seconden doodse stilte zegt één van de twee:
“Pools meisje............................................meester Jeu!"